Als sergeants in een leger......

Soms kom ik een van hen nog tegen. Het is de koffiedame, die trouw iedere morgen de drank serveerde in de typekamer, gekleed in het uniform dat kennelijk mede de status van het bedrijf diende te onderstrepen.
Vele anderen, die ik ook gekend heb, zijn weggenomen door de onbarmhartige dood sinds ik zevenentwintig jaar geleden voorgoed de deur van het prestigieuze en ambitieuze bedrijf achter me dichtsloeg dan wel dicht moest slaan omdat ik uitgestoten was, verwijderd moest worden uit de kring van de collega's, afgesnauwd was door vier sigarenrokende, deftige heren rond een tafel, die als sergeants in een leger gedecreteerd hadden: "Jij bent nors, je past niet binnen de cultuur van dit bedrijf".
Onwetend en onbewust van mijn "misdaden" had ik terug gesnauwd in een flauwe, onwerkelijke, nauwelijks geslaagd te noemen poging tot verdediging, maar bevestigd was hoe dan ook wat ik steeds in mijn jeugdjaren te horen had gekregen; op school en in alle andere omgevingen waarin ik verkeerde: "Wij moeten jou niet, jij hoort er niet bij....."