Herinnering aan een zomeravond in augustus 2016

Mijn fragiele, tengere vriendin, die de naam "Dionne" draagt, die het brood met mij deelt en die de lijnen van zorg en zorgelijkheid diep gegroefd heeft staan in haar gezicht, wilde de borstcrawl leren en ik adviseerde haar het water te vertrouwen en er haar hoofd op te leggen en in te dompelen terwijl haar armen het in een boogvormige beweging zouden doorklieven en ze haar hoofd telkens zou draaien om adem te halen.
Het was een prachtige zomeravond in "Zwembad Stappegoor". De brede deuren die het uitzicht openden op het terras met metalen stoelen en op een massief, langgerekt gebouw met een immense, kobaltblauwe wand en op de schitterende avondhemel, waren wijd geopend en een rood-witte bal dreef en danste, dobberde en deinde frivool op het wateroppervlak.
Een lieflijke, nog jonge moeder speelde dartel met haar jonge dochter en leerde haar de kunst van het zwemmen en ook Dionne en ik wierpen elkaar op een speelse manier een bontgekleurde bal toe.
Zo voelde ik mij weer jong worden op die augustusavond in "Stappegoor".