Een mooie ontmoeting op het Pieter Vreedeplein te Tilburg in augustus 2016

De zomerdag is feeëriek, mild en rustgevend. Een witte, houten bank op het Pieter Vreedeplein met gestileerde spijlen biedt in principe ruimschoots plaats aan mij en aan mijn helaas denkbeeldige vriend of vriendin.
Een bonte, prachtig gedessineerde duif, als een oorlogsinvalide onder de dieren, met één zielig, stomp,gehandicapt pootje komt verlangend aangehipt en inderdaad werp ik hem of haar een stukje van mijn tosti toe waarin hij of zij driftig pikt en zelfs waagt hij of zij het brutaal dichtbij te komen op de rand van mijn tafeltje....
Twee dagen later ben ik op dezelfde plaats te vinden, aan hetzelfde hardhouten tafeltje en drink ik weer mijn "koffie verkeerd" en tot mijn verbazing herken ik mijn bezoeker aan zijn manke pootje. Kennelijk is hij hier een vaste gast, net als ik. Zullen we elkaar bij een derde visite van mij aan het café-restaurant weer ontmoeten? Het zou een grote en leuke verrassing zijn.....