INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS

 

Voor M.N. die niet trouw kon zijn......

Samen zijn we de lange weg van onze tweeëntwintig-jarige vriendschap gegaan, samen stonden we aan het sterfbed van onze bejaarde ouders en samen droegen we hen ten grave. Je gaf me vele cadeaus, naaide gordijnen voor me en jouw grote foto van het Wilhelminakanaal met de brug en de boot in avondlijke sfeer zal altijd mijn wand blijven sieren. Je zielenroerselen onttrok je consequent en hardnekkig aan mijn blikken. Welk schel licht is, kennelijk plotseling en onverwacht, over mijn persoonlijkheid gevallen zodat mijn ultieme feilen en falen bloot kwamen te liggen als nooit tevoren? Hoe kan het zijn dat het gebod van de trouw jou niet is ingeslepen zoals het mijn primaire dictaat is? Tenslotte: wat denk je op zeventigjarige leeftijd, met een dodelijke ziekte onder de leden, nog te bereiken met je zinloze, heilloze onderneming: je pianostudie?