Een mislukte sollicitatie en wat volgde (vervolg)

De Nieuwlandstraat vormt een breed, kleurig lint dat de stad doorkruist met haar feestelijke serie van winkels die Tilburg opsieren en verrijken. En ook de daar gevestigde Wereldwinkel herbergt een collectie aandoenlijke, handgemaakte producten uit verre, exotische landen, die een eveneens exotische sfeer teweegbrengen, zoals beelden van olifanten met zilverkleurige opsmuk en van andere dieren en mensfiguren en allerlei andere parafernalia en voorwerpen. Omdat ik kon sympathiseren met de ideële doelstelling van de winkel had ik mij aangemeld voor het bescheiden karwei van het notuleren van de vergaderingen, schijnbaar een van de taken waartoe ik nog bekwaam ben na wat ik terecht kan beschouwen als mijn maatschappelijk echec.
Aan het gezicht van mijn leidinggevende meende ik echter op te moeten merken dat ze behoorlijk autoritair was en meende de Nederlandse taal met al haar finesses, wendingen en constructies volledig te beheersen en het kan mij niet kwalijk genomen worden dat over dit vermeende "feit" enige twijfels bij mij ontstonden en bestonden.
Ze was een merkwaardig, klein vrouwtje met een mogelijk door een hersenbloeding of andere ziekte "getekend" gezicht en een scheefgetrokken mondje.
De Wereldwinkel verwerd voor mij door haar kritiek op mijn notulen tot een voor mij vijandelijk kamp waaruit ik geen berichten meer verwachtte......