Indrukken, opgedaan tijdens een receptie

Het was een drukke bedoening tijdens de afscheidsreceptie van mijn onlangs verworven nieuwe werkgever in het monumentale pand van Theater ‘De Vorst’ dat ik nu voor de tweede keer bezocht en waar veelbelovende posters aan de wand veelbelovende theatervoorstellingen aankondigden en ik schudde de man hartelijk de hand die verklaarde zijn doodskist al klaar te hebben staan maar wie ik voorspoed en geluk toewenste na zijn aanstaande pensionering. Een boek van twijfelachtig allooi en niveau over een werkelijk onbeduidende hersencrisis, in grote oplage gedrukt, werd als cadeau uitgereikt en vogels van uiteenlopende pluimage ontmoetten elkaar en schenen het beroemde adagium van Immanuel Kant: “Die Menschheit in deiner Person” nu eens bij uitzondering in de praktijk te gaan brengen te midden van een brandende, verscheurde, heilloze wereld en maatschappij. Zo kwam een wereldreiziger en zakenman die de Aziatische contreien bereisde en verklaarde dat de mens overal hetzelfde is en de 'menselijkheid' algemeen verbreid in gesprek met een 'loser', een getekende die het op merkwaardige wijze in de huidige tijd welhaast tot trend verheven 'Syndroom van Asperger' met zich meedroeg als merkteken, als Kaïnsteken. Ik stelde de vraag wie dan wel volmaakt is als mens en de vraag naar de mij merkwaardig aandoende 'hausse' in de huidige maatschappij overal 'beperkingen' waar te nemen, terwijl de kritische blik op de eigen, kennelijk zo extreem geslaagde, succesvolle en getalenteerde persoonlijkheid totaal ontbreekt en men niet beseft hoe men evenzeer getroffen had kunnen worden door tegenslag, gebrekkigheid, ziekte en ongeluk...