Betrokkenheid in het kader van de filosofie van Emmanuel Levinas?

Het is voor mij geen gering genoegen en ik kan mij er geweldig mee amuseren, zittend op een bankje aan de Spoorlaan, welhaast vis-à-vis met het imposante, formidabele pand van "ContourDeTwern" met de in zwart en rood uitgevoerde, wanstaltige, monsterlijke letters die de genoemde naam weergeven, heimelijk en in gedachten de woorden “Klootzakken!” , “Rotzakken!” uit te spreken ten teken van mijn ultieme vervloeking van dit pand en deze organisatie. Het door de organisatie uitgedragen parool “Iedereen telt mee, iedereen doet mee” is een flagrante onwaarheid, een leugen die in het exit-gesprek dat mij werd opgedrongen gedebiteerd werd. De vraag is: is men rijp voor een psychiatrische opname als er een heel klein, miniem traantje vloeit, als men zich zelfs beroept op de eminente en verheven filosofie van niemand minder dan Emmanuel Levinas, vanzelfsprekend bij het volk en bij vele, onderontwikkelde en onwetende stupido’s totaal onbekend, de filosofie die de onschendbaarheid van het menselijke gelaat en het ultieme respect daarvoor, wellicht als “pars pro toto” voor de gehele, respectabele persoonlijkheid, verkondigt? Vanuit deze optiek had ik welgemeend en oprecht gezorgd, gedurende drie lange jaren, voor mijn protegée, een oudere dame, maar er was door haar opvolgster kennelijk over mij geroddeld bij mijn werkgever. En de vraag blijft: wat doet men bij ContourDeTwern met de filosofisch geïnspireerde intenties van een zeer betrokken vrijwilligster zoals ik?