Het voetbad

Het was in die lang-vergeten zomer, mama! Toen de hitte zich als een deken over de wereld had gelegd, dat ik je opgezwollen klompvoeten heb gebaad in een badje met etherische, weldadige olieën.
Je dankbaarheid zal ik me altijd blijven herinneren en hoeveel vaker was dit gebaar, deze geste nodig geweest!
Het afscheid kwam onverwacht, plotseling.
Woordeloos was je, sprakeloos, verstomd, hulpeloos en machteloos.
Ik bekijk je foto in het oude album.
De diepe verbittering spreekt uit je ogen, uit je verkrampte mond, uit je hele gestalte.