De culinaire avond van de Rabobank

Nette, keurige dames met een oranje sjaal om verwelkomen de gasten op de met rood pluche belegde trappen die voeren naar de grote zaal van de schouwburg. Borden met daarop de naam van de bank die het evenement van vanavond organiseert bevinden zich boven aan weerszijden van de trap.
Kennelijk is er sprake van een verouderd, vergrijsd publiek dat in tweetallen komt opdagen en dat altijd al in soortgelijke kringen heeft vertoefd. Men kent elkaar vaak en weet vele namen en adressen van eveneens bekenden te benoemen tijdens de gesprekken die plaatsvinden in de foyer en die ik (onbeschaamd) afluister. Tot op een vergevorderd tijdstip komen nog massa's mensen binnen; de stroom van bezoekers schijnt nooit te stoppen. En daar verschijnt ook mijn metgezellin, gekleed in een kort mini-jurkje dat haar alleszins flatteert en dat de blikken tot zich zal trekken tijdens deze avond.
De grote zaal die mij zozeer bekend is uit het verleden is nu toegankelijk voor het publiek.
Op het podium zijn aan weerszijden twee tribunes bezet met personen en in het midden zal een panel plaatsnemen dat geïnterviewd zal worden over de wereldwijde zo zorgelijke voedselsituatie, over duurzaamheid en bewustwording. Het geheel wordt gelardeerd met onnozele, bespottelijke Youtube-fragmenten die echter de algemene lachlust opwekken. Bepaalde heren uit het publiek worden geïnterviewd en vol eerbied aangesproken met “meneer” alsof reeds het feit dat men een man is een prestatie en een eer vormt; alsof men hiermee reeds een “morele status” heeft verworven.
Tenslotte worden we nog in de foyer getrakteerd op hapjes, vol enthousiasme geserveerd door vele jonge, charismatische meiden.