INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS

 

Herinneringen aan mijn mislukte carrière (1)

Destijds was ik “toegetreden” via een uitzendbureau tot de typekamer van een grote verzekeringsmaatschappij waar vele dames in een straf tempo, opgejaagd door de werkdruk hele dagen de toetsen van de machines beroerden en ik had zelfs gedacht in mijn naïviteit en enthousiasme op min of meer vriendschappelijke voet met hen te komen te staan tijdens de korte pauzes die zij doorbrachten in een afgeschoten hokje, behangen met posters van hun mannelijke idolen.
Kennelijk berschouwden zij mij echter als een “Fremdkörper” te midden van hen om mij onduidelijke redenen en wensten zij mij op extreme wijze te negeren en monddood te maken, ook tijdens de gemeenschappelijke maaltijden die het bedrijf soms verschafte in geval van overwork.
Zij waren zelfs op het orginele maar min of meer misdadige idee gekomen om mij, zuiver om te pesten, te bekogelen met zwarte plastic insecten wanneer ik, onschuldig, bezig was met mijn werk aan een tafeltje in een uithoek van het vertrek en zij hadden zelfs de moeite genomen deze schertsartikelen speciaal voor deze gelegenheid aan te schaffen.
In de sfeerloze en doods aandoende zaal bevond zich echter een kunstvoorwerp: een reproductie van een schilderij van Willink en zuiver om redenen van sabotage en opstand en omdat het mij inspireerde, componeerde ik daarover heimelijk een tekst en typte deze uit.
Echter ‘s-avonds in de fietsenkelder na de lange, vermoeiende dagen voelde men zich lamgeslagen en uitgewrongen als een dweil in het vooruitzicht van de lange weken op kantoor die ongetwijfeld aan zouden breken.
Ook de typekamer van “Interpolis” verwerd echter uiteindelijk tot een gepasseerd station in mijn leven