Te midden van de brute anonimiteit

Ik trof hem vóór de Heikese Kerk toen het carillon “Merck toch hoe sterck” speelde.
Hij voerde een enquête uit voor de Gemeente Tilburg en vroeg me naar mijn mening over de Tilburgse binnenstad. Ik merkte op dat die best wat meer “historie” kan gebruiken, zoals in Den Bosch het geval is en wees hem op mijn “voorvaderlijk huis” waar mijn opa en oma en hun gezin domicilie hielden, terwijl mijn tranen vloeiden.

Plotseling en onverwacht sloeg hij een arm om mijn schouders. De aanraking was zacht, vederlicht en bijzonder. Ik bedankte mijn weldoener en vervolgde mijn weg en bij het stationsemplacement aangekomen, waar de forse locomotieven voortsnellen met de stoere letters “Cargo” op hun stalen zijkant, besloot ik de last van de eenzaamheid weer op te pakken en op mijn schouders te stapelen.......