INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS

 

Op de Longafdeling

Op de afdeling Longgeneeskunde van het E.Ziekenhuis vindt men een klein zithoekje met enkele tafels en stoelen. Als men wil kan men hier enkele gedateerde damestijdschriften inzien met de gebruikelijke artikelen en illustraties over Barbiepoppen die allemaal volledig identiek schijnen te zijn en men kan zijn blikken vestigen op een wandplaat, een fotografische afbeelding van berkenbomen die men zoveel liever in het echt zou willen aanschouwen. Aan beide zijden van het zithoekje marcheren de verpleegkundigen voorbij op weg met medicamenten, andere hulp of een hartelijke vriendelijke glimlach in de richting van de ziekenkamers die het zithoekje flankeren. Een meneer hoest, vanzelfsprekend geheel ongewild, op buitenissige, uitbundige en heftige wijze en op een andere kamer drentelt een vrouwtje met spillebenen in wollige pantoffels en met een slangetje onder de neus hardnekkig doelloos, zinloos en wellicht wanhopig heen en weer. Echter, het ultieme einde is aan de orde op een andere kamer. Men heeft zich rond het bed geschaard in verdriet en wanhoop en als dan het onherroepelijke, onvermijdelijke een feit is, schuifelt men in elkaars armen over de gang, men huilt en streelt elkaar over de rug met trage gebaren.