Vergadertijgers

Ze kwamen laat in de avond met grote, luxueuze sleeën van auto’s die mij minstens vijfmaal mijn jaarinkomen zouden kosten.
De parmantige en in feite bespottelijk aandoende horlogeketting van de voorzitter van de vergadering is gedrapeerd over zijn formidabele buik en zijn colbertjas heeft hij provisorisch over een stoel gehangen. Ik bekijk zijn grijze, golvende haar dat als een tapijt over zijn schedel ligt en zijn forse snor met lichte spot en verwondering.
De papieren die ik als notuliste voor hem prepareer bewaart hij in een ordner, die hij aan het begin van de vergadering openslaat. Hij noemt mij “schat”, een benaming die hij hoort te reserveren voor zijn echtgenote. Om de lendenen, aan de broekband, die zijn forse middel omsluit draagt hij om onnaspeurlijke redenen een klein leren tasje.
Zijn kameraad en vriend, de secretaris, de andere meneer, start mij, de notuliste, om onbekende redenen maar steeds in het gezicht. Is hij geïnteresseerd? Na afloop van de vergadering vertrekt men weer met de grote, luxueuze auto’s…….