Op de longafdeling

Ik zal niet vergeten dat kamer 37 mij was toegewezen. De deeltaxi had mij naar het ziekenhuis gebracht over een van de langgerekte ringbanen die onze stad omcirkelt. Vrolijke, jonge verpleegkundigen met onveranderlijk een dansende paardenstaart en strak in het witte uniform dartelden rond op de longafdeling en marcheerden daar opgewekt over de gangen en ze kwamen steeds maar met die mobiele karretjes met apparatuur aan mijn bed. Zo was mijn verblijf op de longafdeling en ik doorstond het maar thuisgekomen na dit avontuur prees ik de crèmekleurige stenen van het balkon van mijn mooie, solide woning en mijn Eigen haard, mijn vitrinekast en mijn oude, houten bureau..... Een glans, een schijnsel van voorjaarslicht belicht de verre berkenstammen......