Een mooie en gezellige avond op “Zonnehof”

Mevrouw ontving mij onmiddellijk hartelijk en we sloten vrijwel meteen vriendschap. In haar overigens kale en armoedige kamer domineerde het schilderij, door haar vader eens vervaardigd voor haar moeder, zijn verloofde. Zo verzacht en troost de Kunst, zelfs als het leed onmenselijke afmetingen aanneemt.

Die avond zetten we koers naar Zorgcentrum “Zonnehof” dat vandaag de dag, na mijn eerdere escapades daar, geheel verbouwd is en dat momenteel een grote zaal biedt waar de senioren bijeenkomen en wel op deze avond voor een muziekuitvoering.

Spoedig traden inderdaad de heren van het Zeemanskoor aan op het podium en de warme mannenstemmen vertolkten eensgezind de zeemansliederen over het wel en wee van de zeeman, over zijn wederwaardigheden, over zijn vertrek en afwezigheid, over zijn terugkeer en zijn liefdesaffaires.

In grote saamhorigheid en harmonie stegen de mannenstemmen ten hemel en zij bereikten de oren en de harten van het publiek dat meeleefde en dat, net als ik, tot tranen toe bewogen was.

Na de uitvoering wierpen de heren nog enthousiast en joviaal hun pet in de lucht ten afscheid......