Vader en dochter, vriend en vriendin Prozagedicht
Toen je een oude, kwetsbare man was geworden met bevende handen en onze
liefde een tedere vader-dochter-verhouding was geworden, droomde ik van je
en in de droom, die ons nieuwe universa laat zien, vervormd en geschapen
door ons onderbewustzijn (een nieuwe, magische wereld) speelde je en verfde
je met me in een groot huis met watervlakte erachter aan een werkstuk dat
tot stand kwam op basis van onze studies, die we jarenlang voortgezet
hadden.
In de zomer van dat jaar was je nog bij me en zoals de hemel van juli ons,
mild en lichtblauw, beschermend overkoepelde, was de zomerwind als de
liefkozing die ik je wilde geven, de zachte streling van je bebaarde wang;
die ik je mee wilde geven op de verre reis waarvan je nooit terug zou
keren......
|