Het vrijwilligersfeest

De collega-vrijwilligers zijn bijeengekomen.
In de grote zaal worden de plafonds gesierd door geplisseerde, oranje lampenkappen en één wand wordt geheel in beslag genomen door een spiegel waarin helle lichten weerkaatsen, alsmede de wervelende, rondwentelende gestalten van de Voorzitter van de Raad van Bestuur, die beurtelings drie dames meevoert in zijn heftige rondedans op de klanken van live-muziek, gebracht door een trio bestaande uit twee heren en een dame.
Her en der staan de voelhoorns van de aanwezigen op scherp, die hen de weg wijzen door de krochten, spelonken, labyrinten en sluipwegen van het roddelcircuit (en die in mijn genenpakket kennelijk niet zijn bijgeleverd) en die hen verleiden tot uitspraken als: "Hij ligt in scheiding" en "Hij zoekt een andere vrouw."
Mijn collega-vrijwilligster Annette heeft plaatsgenomen aan "ons" tafeltje met andere personen die ze waarschijnlijk kent uit een lang en vertrouwd, maar voor mij duister verleden; ze heeft me om voor mij onbekende redenen de rug toegekeerd, gunt me geen blik waardig en ze babbelt uitbundig, luidkeels en uitgebreid, waarbij ze heftige gebaren maakt en de muziek ruimschoots overstemt.
Tot de "dansende uitverkorenen" behoren verder een oudere heer die zijn ene hand beschermend en elegant tegen de rug van zijn dame heeft gedrapeerd en losjes en vlot met haar zijn rondjes draait over de vloer. Een heer aan ons tafeltje in rood-zwart-geblokt overhemd knikt me bemoedigend toe als we gebruik gaan maken van het buffet. Bereidwillig en breed glimlachend scheppen jonge, blonde meiden de borden vol met frites, quiches, salades en wat dies meer zij en enthousiast en gretig vervoeren de gasten de maaltijd naar hun zitplaatsen, her en der in de zaal.
Als men, na de maaltijd, bij elkaar inhaakt met de armen en enthousiast heen en weer begint te deinen op de maat van de muziek, vind ik het tijd om op te stappen. Tot de "dansende uitverkorenen" zal ik niet meer gaan behoren.......