INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS

 

Mijn lichtgroene ogen: beschadigd?
"Als lichten, mild, mijn ogen niet meer drenken....."(Frederik van Eeden)

Ik heb een afspraak bij de contactlensspecialist.
In zijn kleine "optische" laboratorium, waar hij zijn beroep uitoefent, beschikt hij over instrumenten, waarvan de exacte werking mij ontgaat, maar waarmee hij de toestand van mijn ogen, van de mij dierbare, lichtgroene ogen, de instrumenten en spiegels van mijn ziel, kan vaststellen. Door het venster van het apparaat tuur ik naar hem, allerminst met amoureuze blikken en hij beschijnt mijn ogen met helder blauw en felgeel licht en tilt voorzichtig het afdakje van mijn drastisch gezakte oogleden op. In een achterkamertje heeft hij onverwacht nog apparatuur ter beschikking waarvan ik het bestaan niet vermoedde, maar waarmee hij zijn diagnose wenst te completeren en vervolmaken; hij maakt een foto die ik niet kan lezen, projecteert deze op een schermpje en concludeert dat mijn ogen beschadigd zijn, mogelijk door langdurige belasting door de fragiele schijfjes van de contactlenzen die zo perfect mijn vergaande bijziendheid leken te corrigeren.
Hij schijnt te schrikken, schijnt in paniek en ik besluit tot andere maatregelen.
In het ziekenhuis, op de afdeling Oogheelkunde, betreden de patiënten in snelle afwisseling en opeenvolging beurtelings de spreekkamers die vanzelfsprekend gemarkeerd zijn met gigantische zwarte cijfers tegen een grasgroene achtergrond wegens de te verwachten blindheid, bijziendheid of andere oogkwalen van de patiënten.
De oogarts inspecteert de uithoeken van mijn ogen met een loep en vraagt me daartoe alle kanten uit te kijken. Mijn ogen, de spiegels en instrumenten van mijn ziel, zijn onverwacht geheel genezen. Mijn tranen vloeien omdat het mij weer vergund zal zijn het licht waar te nemen; het licht van een volle, majestueuze zomer, het felle neonlicht en de omtrekken van de blaadjes van de bomen, die zich aftekenen tegen de achtergrond van de huizen....