Prozagedicht
Aan mijn geliefde Lanersbach, waar ik jong was......

Het ligt daar ongetwijfeld nog in het Zillertal in Tirol, het lieflijke dorpje Lanersbach, te midden van hoog oprijzende besneeuwde bergtoppen.....
Daar bindt men runderen de bel aan: de goedmoedige lobbesen, de trage runderen, zodat zij al van ver hoorbaar zijn, terwijl zij voortsjokken over de glooiende bergpaden.
Daar treedt de boerenkapel aan, op zondag, de mannen in het kostuum gestoken; de martiale klanken weerkaatsen opgewekt en enthousiast in het dal tegen de vakwerkhuizen en de stoet schrijdt langzaam en plechtig voort.....
In Lanersbach was ik jong; mijn jeugdfoto toont een gezicht zonder lijnen of groeven; mijn nog blonde haar.
Ik zal mijn Lanersbach nooit terugzien, maar het zal daar ten eeuwigen dage liggen, ingesloten door de Oostenrijkse Alpen.....