Een vervroegd Paasverhaal
De kip met gouden eieren

Men is er als de kippen bij bij de Gemeente Tilburg als het gaat om "incasseren, incasseren, incasseren!" en als de felbegeerde biljetten (waarvan ik een maand zou kunnen en moeten eten) over de "counter" geschoven zijn, waar een mevrouw die met veel kunst- en vliegwerk haar schoonheid nog probeert te handhaven ze in ontvangst genomen heeft, zit men vervolgens trots, triomfantelijk en innig vergenoegd eveneens als een kip op de gouden eieren.
Het is een prachtige maartdag; de natuur laat zich van haar beste zijde zien; het begin van een nieuw seizoen, maar; met recht? Dat wil zeggen; heb ik nog een bestaansrecht in de toekomst die ik wel degelijk vurig wens? En: gaat het er zelfs in de natuur net zo onrechtvaardig aan toe als in de ren (alweer; de kippenren van Rutte c.s. die de uitkeringsgerechtigden figuurlijk gesproken, kaal pikken tot zij het zonder verenpak moeten stellen?)
"Geld en macht zijn uitvindingen van het wantrouwen" (Hermann Hesse)