INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS

 

Tweede, mogelijk verbeterde versie
In het atelier van een kunstenaar
Een delicaat evenwicht tussen kwetsbaarheid en kracht

Ik zal me de avond altijd blijven herinneren. Hij was zeer vriendelijk en hartelijk en bracht me in zijn auto snel, door de nacht, naar zijn atelier in het zuidelijk gedeelte van de stad. Daar, in de ruimten die eens toebehoorden aan het St. Elisabeth Ziekenhuis dat, gevallen onder de slopershamer, is herrezen aan de Hilvarenbeekseweg, zijn wit betegelde gangen die leiden naar de diverse ateliers, die als het ware vallen onder de noemer "Carré"; een naam, weergegeven in lichtgroene neonletters aan de gevel.
Zijn atelier was kaal, armzalig, haveloos en armoedig en moest ik het beschouwen als een zwaktebod, als een verlegenheidsoplossing voor de zingevingsproblematiek die wellicht ook hem overviel als een kwaadaardig monster dat hem aangrijnsde in zijn slapeloze nachten, dat hij het in zijn leven moest stellen met dit alles, met de armzalige voortbrengselen van zijn kunst, veroverd op lange jaren van ontwikkeling en training; een enkele sculptuur, een paar tekeningen, een beeld? Hoe dit ook zij; hij trakteerde me op thee en op bittere chocolade; een zwarte, harige spin schoot verschrikt weg naar een uithoek van het vertrek en hij legde me uit waar het hem om ging in zijn kunst; hij trachtte de tegenstelling, dan wel het samenspel tussen kwetsbaarheid en kracht te articuleren zoals die ook een rol kunnen spelen in het mensenleven. Zijn tekeningen van groot formaat toonden stoere, krachtige stengels waaruit kwetsbare, fragiele bloemen en bladeren ontsproten. "Zo", zei hij "schiet het sneeuwklokje op uit de harde, bevroren grond en baant het zich een weg naar het licht"
De sculptuur "Puerto del Cielo" valt wellicht te duiden als de "hemelpoort" en belichaamt en concretiseert wellicht de magische, ongrijpbare, etherische voorspelling; die wankele belofte die ons wordt gedaan; ontastbaar, hemels, maar altijd vaag en onduidelijk over het altijd in het ongewisse blijvende leven na de dood.
Hij had me uitgenodigd in zijn atelier en die avond zal ik nooit vergeten......