Café "Leut" aan de Paleisring, mijn nieuwste stamcafé

De Paleisring slingert zich als een lint door de stad, die zo ook haar pleisterplaatsen te bieden heeft. Het verkeer stevent af op de kolos van de Concertzaal met haar formidabele gewelfde dak en langs de Schouwburg vervolgt het zijn weg in westelijke richting.
Waar eerst een headhuntersbureau en een tweede hands-kledingzaak te vinden waren, is nu Café "Leut" gevestigd waar men heerlijk bivakkeren kan bij een Tosti Hawaï en een beker warme chocomel bij een tussenstop op de route naar de Bibliotheek. Daar treft men ook een zithoek aan, samengesteld uit een samenraapsel van tweedehands meubilair, gelardeerd met een middeleeuws aandoende globe en vele Boeddha-beelden en men heeft uitzicht op het oude Paleis-Raadhuis, dat oprijst als een sprookjespaleis met haar elegante, langwerpige ramen.
Spoedig was ik vaste klant bij Café "Leut", wat men hogelijk kon waarderen en men keek niet meer op als ik er 's winters op de stoep stond met mijn inderdaad wel wat merkwaardige en excentrieke felrode muts met ingeweven motieven op en een winterse sjaal om, maar men begroette mij hoffelijk. Ook mijn "standaardmenu" baarde geen opzien meer. Zo werd Café "Leut" voor mij met recht een pleisterplaats, een oase te midden van de woelige, onpersoonlijke stad, een baken van gezelligheid, sfeer en aanspraak, "where everybody knows your name".