Cadeaus van een tante.....

Het huis is onttakeld; het ademt een sfeer van leegte, verval en doodsheid. Het hart en de ziel zijn eruit gesneden, de doodsheid regeert en overheerst, dertig jaar huwelijksleven zijn er gepasseerd als de ijlende wind en nu doolt mijn 84-jarige tante, haast de enig overgeblevene uit een talrijke familie, er wezenloos en doelloos rond.
De tante was er altijd op kruispunten in mijn leven; ook toen ik in jeugdige onbezonnenheid en roekeloosheid na een dolzinnige escapade naar haar vluchtte.....
Ze heeft de argeloosheid, de naïviteit en de goedheid tot op hoge leeftijd weten te behouden, handhaven, cultiveren op wonderbaarlijke wijze en ze gaat me voor naar een uitgewoonde kamer en biedt mij in haar goedheid en liefde, die zelfs haar enorme leed overstijgen een collectie CD's aan (ze zullen me in mijn verdere leven altijd aan haar blijven herinneren) en boeken die ze uit de hoeken en gaten van de aftandse woning heeft opgediept en die ik niet verdien met mijn door een lang leven vol tegenslag, ongeluk en kwetsuren wellicht gecorrumpeerde, slechte, koude en kille, verharde hart.
Als ik terugreis naar mijn geboortestad zie ik de welige weiden, bezaaid met runderen langs de glinsterende rivier uitgestrekt liggen. Het is vroeg in september, een herfst breekt aan en ik vind het ongelooflijk hoe deze haast onaantastbare schoonheid in tegenstelling staat tot het hartverscheurende leed dat mens en wereld overspoelt en dat bezit heeft genomen van het hart van mijn arme, betreurenswaardige tante.....