Een tribuut aan de "Lentemaan" boven Moerenburg

Café "Zomerlust" met in haar veranda de ouderwetse glas-in-lood-ruitjes bevindt zich als vanouds even over de brug die het Wilhelminakanaal in Tilburg zuid bekroont, aan het eind van de lange, bochtige straat die de naam "Oisterwijksebaan" op haar kobaltblauwe naamplaatje draagt en die tot haar huizenrij het ouderlijk huis van mijn moeder rekent.
Het was Paaszaterdag en in "Zomerlust" begroette mij die avond Gert Brunink, bioloog, ecoloog en "nachtburgemeester" van Tilburg. Enkele dames wierpen zich enthousiast in zijn armen en ontvingen een hartelijke omhelzing en een talrijk gezelschap had zich om zijn persoon verzameld om die avond de "maanwandeling" te aanvaarden, die zou voeren door de landerijen, weidevelden, paden en wegen van "Landschapspark Moerenburg", eveneens geboortegrond van mijn lang-overleden, zeer betreurde ouders.
Een bloedrode, enorme maan, een "lentemaan" volgens zeggen van Gert, zou die avond oprijzen boven de velden en haar naam eer aandoen.
Het gezelschap converseerde uitbundig en richtte de blikken allerminst op de nachtelijke hemel met daarin de prominente maan, zoals de bedoeling was, maar men gaf zich over aan uitgebreide bespreking van wat zich zoal de laatste tijd had voorgedaan in kennissen- en vriendenkring, maatschappij en wereld. Een verre, lichtende trein slingerde zich door de nacht.
De tocht werd voortgezet onder deskundige leiding van onze gids en voerde tevens langs het spookachtige staketsel van het voormalige landhuis "Moerenburg" dat zich zwart in de nacht aftekende met haar silhouet.
"Zomerlust" was ook onze eindbestemming. Na mijn handdruk en mijn afscheid zouden de anderen nog tot in de late uurtjes gezellig samen zijn en uitgebreid borrelen......