INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS

 

De broedplaats van de hooggevoeligheid....

Op een mistige, nog nevelige en koude avond in het vroege voorjaar van het jaar 2015 heb ik koers gezet naar een Wijkcentrum om een avond voor zogenaamde "hooggevoeligen" en "liefdesverslaafden"bij te wonen.
Mijn gesprekspartners hebben al plaatsgenomen op de oranje en rode skai banken in het halfduister van een zaaltje en het blijkt de bedoeling te zijn dat men in monoloog dan wel in dialoog treedt, en inderdaad spreekt men nu spoedig op zachte, maar geëxalteerde toon over zijn zielenroerselen waarvan men wel vermoedt dat ze veel indruk zullen maken op de toehoorders.
Een mevrouw die haar gesprekspartner, een kwasterige homosexueel, gekleed in de welhaast tot traditie verheven roze pantalon en in een paars shirt, kennelijk adoreert, legt zomaar even beide handen op zijn gezicht en voorhoofd en vraagt hem of hij dit "lekker" vindt. Met enige moeite, zo verklaart zij, kan zij zichzelf toch wel een "lekker wijf" vinden als zij oog in oog staat met zichzelf en in de spiegel kijkt, daarbij willens en wetens voorbijziend aan de putjes in haar dijen en de rollen op haar buik.
Ik debiteer in dit gezelschap een uitspraak, een gezegde: "Toen ik de mensen leerde kennen, kreeg ik de dieren lief". Het komt verkeerd over en wordt me niet in dank afgenomen. Hoe groot is hoe dan ook niet hun exaltatie om hun edele, zo uitzonderlijke hooggevoeligheid, om hun zozeer ongenuanceerde menselijke goedheid, die zij zonder enige zelfkritiek ongebreideld als een kanonschot op mij afvuren, onbewust als zij zich zijn van de woede, van de mensenhaat, van de angst en de kwaadheid en van al het andere dat sluimert in ieder mensenhart. Zij zijn werkelijk beter als de rest van de mensheid!