Een romantische avond op "Moerenburg"

Ten zuiden van de stad heeft zich voor mij een wonderlijk en wondermooi landschap ontvouwd nadat ik mijn wandelgenoten van die avond ontmoet had op het terras van Café "Zomerlust"; een landschap met majestueuze, stille lanen, omzoomd door hoog geboomte; een landschap dat zich er zonder meer voor leent geschilderd of beschreven te worden in passende, heldere kleuren en adequate bewoordingen die het goed doen uitkomen en die het recht doen.
Lieflijke, gevlekte schapen bevolken daar een weide, schapen die het hoofd nieuwsgierig nijgen naar de voorbijganger en oude, haast archaïsch aandoende knotwilgen, stram en gebogen onder hun ouderdom, maken een schilderachtige en zeer romantische indruk.....
Een groots, grootschalig en zeer prestigieus project moet de oude waterzuiveringsinstallatie die we tenslotte bezichtigen, omtoveren tot een publiekstrekker.
Op het terras, waar feeërieke lichtjes schitteren in de nachtelijke duisternis, die als een blauwe deken de wereld bedekt, praten we nog wat na en een verre trein met onbekende bestemming dendert gemoedelijk over het spoor.....
Mijn nietige, vege, al te kwetsbare lichaam zal spoedig, al te spoedig bezwijken en nog lang na mijn dood zullen zich de welige landerijen en velden van "Moerenburg" uitstrekken.......