Bij de Nieuwe Koninklijke Harmonie

De Nieuwe Koninklijke Harmonie in de Stationsstraat in Tilburg draagt het predikaat "koninklijk" met verve en met recht. Het is gegrift in zilverkleurige letters in de chique plaat naast de zware toegangsdeur die ik open met een lichte druk van mijn hand'; ze geeft gemakkelijk mee. Binnen in de chique ambiance kan men zich thuis voelen.
Donkerbruin, oud hout omgeeft de tapkast en een elegante spiegel weerkaatst de diverse flessen met kleurige etiketten en geestrijke inhoud. Een kunstwerk samengesteld uit bonte vlekken van ongetwijfeld artistieke betekenis en allure siert een wand.
Eens, in 1965, zette ik hier aarzelend en onzeker mijn eerste danspassen in de armen van Kees, in wat toen nog een danszaal was. Na de vele verbouwingen is het momenteel de locatie voor een saaie vergadering, maar mijn dromerige blikken dwalen af door het hoge raam en beschouwen aandachtig de sfeervolle straat, een straat waar Tilburg trots op is, en een pand aan de overkant met een zwart hekwerk op het dak en een welhaast 19de-eeuwse schoorsteen waaruit frivool de rook kringelt.
Maar men roept me terug tot de bescheiden taak van mijn schrijfwerk en de dag spoedt zich ten einde; door de oude Stationsstraat keer ik huiswaarts.