Geluk en ongeluk bij "De Postelse Hoeve"

Tegen het decor van mijn zwartste leed, van mijn bitterste ellende vond ik opnieuw geluk. Eens wilden mijn hart en ziel het uitkrijsen, uitschreeuwen in het kleine zaaltje van Hotel-Restaurant "De Postelse Hoeve" waar een muziekuitvoering gegeven werd om de verre vriend die oceanen en continenten verwijderd was.
Vandaag, na zijn onverwachte terugkeer, drink ik hier een kop koffie. Ze serveren een heerlijke kop "koffie verkeerd" opgediend in het servies van wit porselein met de trotse letters "Piazza doro" erop.De schuimige koffie vormt een mooi contrast met het aardewerk.
Ik ben vrijwel de enige gast in de schitterende zaal.Kleine lampjes zijn vervlochten in de kroonluchters,kleine lichtpunten, verdekt geconstrueerd, en er is een feeërieke, gepleisterde schoorsteenmantel met daartegen een goudomrande spiegel. Op iedere tafel bevindt zich een paarse kaars in een doorzichtige glazen houder die haar silhouet vervormt en vervaagt.
Een grote prent, of liever een foto waarop twee glazen zijn afgebeeld, waarvan het ene half gevuld is, sieren een andere wand.
Er is ook een vitrine met daarin diverse voorwerpen, chique kleding en cosmetica in elegante, witte verpakking.
De ober, een fruitige jongeman, balanceert het dienblad op één hand.
Tenslotte heeft men nog uitzicht op geknotte, gesnoeide struiken in strak gestileerde plantenbakken.....