Een noveen voor het zieke broertje...

Het was in die tijd - ik was acht of negen jaar oud - dat ik samen met mijn zus onder leiding van onze moeder het gebed uitsprak van het bidprentje van Gerardus Majella in de feeërieke slaapkamer. De gebeden moesten uitmonden in een noveen die de voorspoedige genezing van onze broer van zijn geestesziekte zouden moeten bewerkstelligen; de genezing die tot op de huidige dag hardnekkig is uitgebleven. Onze bezoeken aan de inrichting duren voort en daar moeten wij de ongelukkige aanhoudend blijven gadeslaan in zijn ellendige, diep-deplorabele toestand...

San Gerardo Maiella (bron wikipedia)