Jack Feenstra

28-04-2011 - Laatste gedichten

Goed voor het geheugen

 

Twee glazen wijn per dag,

liefst zware rode bourgogne,

schijnt het geheugen te scherpen.

 

Hoezo, brengt het geheugen dan ineens

de oplossing voor mijn verdriet

dat ik probeer te verdrinken,

of verdrink ik dan juist in mijn verdriet?

 

Vanaf morgen uitproberen,

denk ik elke dag

na het leegdrinken van een fles

zware rode bourgogne.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

Drank

 

Ik was de held van de avond

dacht ik, ook de intelligentste

dacht ik terwijl mijn hoofd even leeg was

als de fles

waar ik rode bourgogne uit had gedronken.

 

Overmoedig, zoals dat bij dronkenschap hoort,

besloot ik nog een fles leeg te drinken.

In de keuken pakte ik een fles wijn bij de hals,

maar niet stevig genoeg want de fles gleed

uit mijn vingers en sloeg stuk

op de donkerrode plavuizenvloer.

 

Bedroefd keek ik naar de wijn die vloeide

over de grond

en traag kwam er een herinnering in me op

aan een lang geleden spotje van de Ster:

Drank maakt meer kapot dan je lief is.

 

 

 

_________________________________

  

 

 

Fictie

 

Geen onderwerp waar zoveel over wordt

gepraat en geschreven

als over liefde die zelden uit liefde wordt bedreven.

 

Niemand wordt met liefde voor de liefde geboren.

Wat is er dan zo magisch aan de liefde

in het leven dat spot met liefde

voor alles dat leeft?

 

Misschien is liefde fictie

en is het de fictie die ons bekoord

want iedereen heeft zo zijn dromen over liefde.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

1940/1945

 

Ik heb zoveel te vertellen

over oorlogsgeweld

maar wie wil er nou luisteren

naar verhalen

die niet te vertellen zijn.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

Cadeau

 

Zij heeft lange blonde haren

met een rode gloed,

haar gewassen grijsgrauwe kiezelsteenogen

staren voor zich uit zonder zicht.

 

Het lijfje, met rudimentaire borsten

waar je in moet geloven om ze te zien,

het lijfje langer dan de dunne armen.

 

De benen, extreem lang, met onlogisch

dunne dijen en te dikke kuiten,

de voeten in maatloze gymschoenen,

blijvend onzichtbaar.

 

Lotje was niet blij met die verjaardagspop

terwijl die toch haar tweelingzus had kunnen zijn.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

Genieten van je oude dag

 

Je kan pas van je leven genieten

als je zo oud bent dat je lusten

geen lasten meer zijn,

als je herinneringen hebt aan dromen

die niet zijn uitgekomen.

 

Als de stilte traag vloeibaar is

je gehoor in optima forma,

je woning goed is geïsoleerd met dubbel glas

en gewenning, pas dan kan je genieten

van een rust

die je vroeger verafschuwde.

 

Als er bij je wordt aangebeld weet je

dat kan de dood niet zijn, wel

een of andere idioot die iets wil

waar jij niet op zit te wachten.

 

Je wacht gewoon nergens meer op

want wachten is tijdverspilling

en kost ook  nog energie,

energie die je hard nodig hebt

om van je oude dag te genieten

niet van je ouderdom, de gratis jaren

die je leven verlengt, zodat je elke dag

opnieuw kan genieten

van een nieuwe dag die toch

ook weer eindigt in duisternis:

zoals het altijd was, altijd zal zijn,

zoals het hoort,, zoals je het gewend bent.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

Vier mei.

 

Ik weet heus wel dat die twee minuten stilte

er zijn om de oorlogsdoden te herdenken.

Maar ik hoor gillende sirenes,

bulderende kanonnen, kogels fluiten.

Ik hoor gejoel en de muziek van morgen.

Ik hoor…

 

Nee, ik kan nu niet verder, later misschien

als de stilte is gestold tot eeuwigheid.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

Allebei blij

 

Adieu, schreef zij.

Goddank, dacht hij.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

De dood, dat zijn wij zelf

 

Samen zijn wij verwekt

en als eenling geboren:

de dood

is doodgewoon

ons leven.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

Zo zit dat

 

De dood

bestaat niet,

je sterft

omdat je bestaat.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

Mijn leven

 

De dood in mij

komt langzaam

tot leven:

mijn leven

mijn dood.

 

 

 

 

_________________________________

 

 

 

Joline

 

Tegen de tijd

dat je een meisje

van vijftien

leert begrijpen

is zij tachtig.