|
|
|
verhalen
Te Goes, gezeten in de dagkapel van de neo-gothische RK kerk, komt men al snel tot mijmeren. De dames van het vrouwengilde zijn door twee dichte deuren nog slechts te horen als zuchtende wind in ratelpopulieren. Het geluid verdiept de stilte. Tegenover de katholieken alhier zitten de protestanten, in een laat-gothische kerk, gescheiden slechts door een 25 meter breed plein, geplaveid met nieuwerwetse arduiner stenen, dat afhelt naar de katholieke kerk. Kennelijk moest er bij de bouw in 1908 nog enig standsverschil tot uiting gebracht worden. De katholieken hebben als tegenprestatie hun toren enkele meters hoger doen uitvallen. De beide kerken staan met hun hoofddeuren naar elkaar gekeerd, alsof ze zullen gaan praten, maar beiden houden op dit uur hun grote monden gesloten. Beide kerken noemen Maria Magdalena hun patrones. Die van de katholieken is heilig, die van de protestanten (nog) niet. Van beide mevrouwen wordt wel gezegd dat ze een heel oud beroep uitoefenden, maar daar is te Goes weinig van te merken, terwijl het toch al avond is. Op een consooltje in de dagkapel staat, oog in mijn oog, een mevrouw met kleren aan maar zonder aureool; het is nog maar een jong beeldje. Ze heeft een potje in haar linkerhand dat mij toeschijnt honing te moeten bevatten, als we hier tenminste met de zoete Maria Magdalena van doen hebben. Achteraf blijkt het massage-olie te moeten zijn voor voeten. 's Zondagsochtends moeten hier velerlei kerkgangers opgaan dan wel afdalen naar Maria Magdalena om in hun spirituele behoeften te voorzien. Mensen die slecht ter been zijn, zoals late cafébezoekers, rollen bijna vanzelf de RK kerk binnen. Voor de protestanten moet je wat standvastiger zijn. De deuren gaan, eerst de ene en dan de andere, weer open en evenredig zwelt het geluid der ratelpopulieren. Weg mijmeringen en weg van Goes waarover nog veel te verhalen valt. Maar nu even niet.
Gedeelde smart De kerken van Goes van binnen zijn schoner dan hun ruiten van buiten schoner nog zijn hun pleinen van de tranen der twee Magdaleinen.
|