Jan
Hoevenaars
verhalen
Voorpret
Morgen gaan we met
verlof. Wat kan het ons schelen. Men bekijkt het maar. De rogge is
gezaaid en vertoont al een gezond groene kleur. De sloten zijn
geschouwd en krijgen hun eerste vochtplekken. De kippen zijn van de
leg dus daar verletten we niets mee. Het voer kan nu wel wat minder.
De noten zijn droog en vertegenwoordigen een grote waarde op
conditie dat er door de crisis hongersnoo(d)t uitbreekt. Dat is dan
ons soort van speculatie. Shell heeft de benzineprijs alweer
verhoogd om de najaarstrek te ontmoedigen. Ik zou willen dat ons
karreke op notenolie liep, we zouden van eigen oogst tot in Zuid
Spanje geraken en nog bijna terug ook, maar dat doen we niet want
Zuid Spanje is niet ons soort streek.
Persoonlijk denk ik in
Bretagne uit te komen. Ik wilde daar het percentage roodharige
mensen gaan bepalen want men zegt dat Bretonnen een Keltische
subspecies vormen naast Galiciers, Welshmen, Ieren en Schotten. Ze
zijn ook gierig, die Kelten, vandaar het spreekwoord dat 'bruintje
het niet kan trekken': de portemonnaie. Het kan dus wel feest worden
daar, met Bretonse zuinigheid en économie Hollandaise op het menu.
Het is maar te hopen dat de bosvruchten er rijp zijn en nog niet op.
Gelijkenissen
Van binnen melig geel
van buiten bruin-oranje,
ze verschillen niet
zoveel
de Kelt en de kastanje.
|