|
|
|
verhalen
Op naar Darjeeling (1)
Het is in dit tijdsgewricht een hele kunst om niet alléén maar af te geven op het kolonialisme en een zekere moed is er ook voor nodig. Welaan dan, een katholiek heeft wel voor hetere vuren gestaan. Laten we eens beginnen in Siliguri, West Bengalen, India. Een smeriger oord is slechts met grote moeite te vinden op het noordelijk en het zuidelijk halfrond te samen. Het inwonertal van Siliguri is niet bij benadering bekend, maar het is minstens een miljoen hoger dan je als buitenstaander op 't eerste gezicht zou verwachten. Boek in deze vlek het enige hotel altijd een week langer dan die ene dag dat je er wilt verblijven. Oefen onmiddelijk na aankomst de loop van je kamerhok naar het privaat tot in de hoogste versnelling. Controleer aldaar de papiervoorraad of wat er voor door moet gaan en haal, als dat nog kan, ergens je eigen voorraad kranten vandaan. Laarzen zijn geen luxe, wat de Lonely Planet ook moge beweren. Het is niet zeer raadzaam in Siliguri de straat op te gaan. Het minst erge is nog als je wordt overreden door een van de ontelbare voertuigen, die met hoge snelheid in elke mogelijke richting door de stad koersen. Dan ben je er maar in een keer vanaf. Zo niet, dan is een langzaam en moeilijk verscheiden op termijn het meest waarschijnlijke toekomstperspectief. De lucht is, behalve met een continu snerpend en gierend getoeter, bezwangerd met hoge concentraties fijnstof die alleen worden overtroffen door nog hogere gehaltes grof stof. Het kettingroken van filtercigaretten alhier verhoogt de overlevingskansen aanzienlijk, zo hebben Brits-achtige wetenschappers nog juist voor hun afsterven aan het wetenschapsblad Nature toevertrouwd. Alle riolen van de stad bestaan niet en als ze er wel zijn zitten ze verstopt en als ze niet verstopt zijn ligt de bagger als een zeer lange en harige worst vlak naast de goot, stand-by om er weer in te rollen. Het determineren van deze substantie is even dodelijk als de manier waarop madame Curie de stof radium onderzocht. In Siliguri wil men alleen maar komen om er weg te kunnen gaan. Enige tijd nadat de zeldzame reiziger-overlever Siliguri achter en onder zich heeft gelaten, de weg volgend naar Darjeeling, begint zijn ademhaling het regelmatige ritme te hervatten. Hij klimt gestaag de Himalayas op en ontstijgt de stomende vlakte die spoedig aan het zicht onttrokken wordt door de bruingele mist die men daar dampkring noemt. (wordt vervolgd).
Pauw Oog om oog krijste de pauw en spreidde zijn staart.
|