Jan
Hoevenaars
verhalen
Sombere dronk
Zoveel is na 64 jaar wel
duidelijk dat ik altijd aan de verliezerskant te vinden ben. Vaker
in ieder geval dan aan het pure lot toegerekend mag worden. Ik zit
kennelijk altijd in het dal van mijn eigen varkenscyclus. Elke
verkiezingsronde stem ik op een partij die het niet haalt. En als ze
het wel haalt doet ze niet waarop ik had gehoopt en mocht ze dat
toch proberen dan mislukt het vanwege een onvoorziene crisis. Ik
kwam voor mijn werk alleen op ontwikkelingsprojecten die het succes
alweer enige tijd geleden met die éne goede projectleider hadden
zien vertrekken. Voor landen waarop ik me probeerde te specialiseren
zag het er meteen ook al niet goed uit. Pronk sloot Indonesie, van
Ardenne verklaarde India uitontwikkeld, Koenders hield niet van
Egypte en Mugabe hield niet van Koenders. Over het mens Herfkens wil
ik het liever helemaal niet meer hebben.
Murphy's Law zegt:
als iets fout kán gaan, dan zal dat ook met zekerheid ooit gebeuren.
De wet is later door gevoelige naturen uitgebreid met: ... en wel
op het meest ongelukkige moment. Voor mij geldt dat als iets
fout kán lopen, het ook fout zál lopen en wel meteen. In mijn
persoonlijke Murphy formule moet iemand ooit een plusje door een
minnetje vervangen hebben. Mijn magere hoop is er dus op gesteld dat
ook het omgekeerde voor mij waar moet zijn: als iets goed af kan
lopen, dan zal dat zeker nog eens een keer gebeuren maar dan alleen
op mijn allerlaatste moment.
Alles begint altijd bij
het begin maar meestal daarvoor. De geboorte is niet wat het lijkt
en de conceptie ook al niet. De eicel waaruit mijn kleindochter is
geboren ontstond in de baarmoeder van mijn vrouw die op haar beurt
weer uit de krachten van haar grootmoeder heeft geput en die ook al.
We hebben hier aan vrouwelijke zijde met dubbel haasje-over van
doen. Van de sombere kant bekeken is de mannelijke bijdrage aan het
op gang houden van deze cyclus niet veel meer dan de poort van slot
doen. Nou, daar heb je geen 3,5 miljard sleuteldragers voor nodig,
want het is een passe partout systeem. De ongeveer gelijke verdeling
tussen de aantallen der beide sexen is biologisch gesproken dus een
zeer inefficiente bedoening en vanuit evolutionair oogpunt
waarschijnlijk een dood spoor. Het had anders gelegen als mannen na
hun sleutelrol te hebben gespeeld, zouden worden verorberd, zoals
bij de familie Spin gebruikelijk is. Dat dat niet (vaak) gebeurt
heeft meer te maken met de door hem verleende financiële
ondersteuning dan hoe hij smaakt, is mijn veronderstelling. Dat is
dan mijn soort van geluk. Proost!
Piekerding
Ik ben niet van gisteren
en ook niet van vandaag.
Wie weet ben ik van
nooit
en mogelijk zelfs van
nergens.
|