CuBra

Zes januari dè waar drie kôoninge zingen

mee oe zuster of oe bruur.

Langs alle höze en ôk winkels;

och wè waar ’t soms toch guur.

Fraans ging mistal mee z’n zuster,

mar dan had ie un probleem.

Ze waare naomelijk nie mee drieën,

wè toch móes zô as’k verneem.

“Drie kôoninge gif me unne nieuwen hoed”

dè kunde dan slèècht zinge.

De méénse laache oe dan èùt

en van die raore dinge.

Fraans op zoek naor unnen derde

en die maokte hij dan zwart.

Mee unne zwart verbraande kurk;

zôo ginge ze van start.

Náá nog un sigáorekiesje,

pa die rôokte van die dikke.

Ge wit wel “Agio Gaauwe Oogst”;

ge zôt’r haost in stikke.

Mee unne gloeiend hêete spèèker

wier de ster d’r in gebraand.

Nog un kandelèrke gaauw gevat

en un kèèrs d’rin geplaant.

Mee unne lampiejon ging ’tôk wel goed

en gaaf wel héél veul sfeer.

Mar owee as’t hard begos te waaie

en van die dinge meer.

Unne krôôn waar gaauw gemaokt

van dè zilveren papier.

“Wè blinkt ie toch verdommes praachtig”

zeej dieje aauwe krèùdenier.

Op de schaauw bij Fraans hing nog un klêed,

ge wit wel zôn schôon brèùn.

Unne kôoningmaantel leek ‘t

en ’t kostte gin fortèùn.

Mistentèèds ging’t zingen goed;

novvenaant wier d’r veul opgehaold.

Vooral in winkels en cafees,

dáor wierde echt onthaold.

Mar tóch maokte Fraans ’t mee

dettie belde aon un deur.

En unne meens dan open dee

mee un slèècht humeur.

Un klèèn hundje, zônne fox

dè begos te keffen.

Verrèk dôcht Fraans, ’t moet zô zèèn,

dè wíj dè naa net treffe.

Zô dè Herodus wel nie zèèn,

dië meens die open déé ?

’t Kon toch haost nie echt bestaon;

ge maokt toch wel wè méé.

Mar alles is nog goed gekôome.

Fraans die had veul opgehaold.

Veul schèùmkes, Belga’s en wè drop.

Gin man die daor naor taolt.

Er zaate ôk veul stèùvers bij.

Dè vond ie wel héél fèèn.

Die kon ie in zunne spaorspot doen

en legge bij zunne trèèn.

Mar of ie volgend jáor zô zingen,

dè wies ie naa nog nie.

Zunne trèèn waar wellicht bij elkaor,

dè was’t probleem ôk nie.

‘t Húndje zaat’m steeds nog dwars.

Hij had’t wel kunne ville !

Zôn klèèn verrekes lillek ding

dè daor mar stond te rille.