D’n Harrie zaat nie ver van z’n pesjoen aaf. Over enkele weeke waar ’t zôo ver. Mar gelukkig mocht ie op koste van z’nnen baos saome meej z’n vrouw ’n cursus volge. Een cursus genaomd ‘Pesjoen in Zicht’.

Hoe vul ik mèn vrije daoge in? Gao ik allêen d’n hort op en laot ik m’n hèùsvrouw tèùs? Gao ik biljèrte of zjeu de boele?
Mar êen ding waar zeker. Nao laoter zal blèèke had d’n Harrie ’n veurèùtziende blik. Bij de IKEA had ie al ‘nne stoel meej ’n zaachte zitting gekocht. Ge wit nôot…

’t Waar dan zôo ver. D’n Harrie waar tèùs.
De miste tèèd zaat ie meej z’n mobieltje op dieje IKEA-stoel in de keuke aon ’t speule. De geraniejums veur ’t raom hielde hum hêel d’n dag goed in de gaote. Ge kunt dus gerust stelle dè dieje cursus z’n geld had opgebròcht…
 
En nie te vergeete dees nog…
Na blèkt dè d’n Harrie op ’t end van de cursus nog ’n paor tube lèèm had meejgekreege. Bedoeld om op z’nne stoel èùt te smèère. Toen wier me ’t êen en ‘t aander dèùdelijk…

(Geschreven in het dialect van Tilburg)