't Lief Vrouwke in ’t kepelleke bij Mill-Hill

 

’t Lief Vrouwke zal oe misse

den baos van ’t Mill-Hill.

Ze zal wel moete gisse

waorom ’t is zôo stil…

 

Op dè klèèn stukske grond

pronkt ze bij ’t lèève.

Waor menig meens rust vond.

Daor kunde wè belèève…

 

’t Lief Vrouwke hee me wel gezee

dè ze’t zô vèène fèèn

as g’alleen of mee z’n twee

wel’s bij héur zôot zèèn…

 

Wie wit krèède ’n bietje heimwee

en komde in de maond van maai

nog op ’t lumineus idee

en zèède van de partaai…

 

’t Lief Vrouwke zal oe dankbaar zèèn

en gíj misschien verheugd.

’t Is ’n hartstikke goei medicèèn

en doet oe zeker deugd…

 

Jos, ’t gaot oe goed.

Loop nie in zeuve slôote tegelèèk.

Dè ’t Lief Vrouwke oe behoedt

en oe ontvangt liefderèèk…

 

 

juni 2007

(in het dialect van Tilburg)

Geschreven naar aanleiding van het afscheid

van rector Jos Berendsen van het

Mill-Hillcollege te Goirle.