'n schôone kèrstgedaachte...

 

Geschreven in het dialect van Tilburg

Tekst en illustratie Jos Naaijkens

 

 

Zèg Sjaan, hoe lang zon we onze kèrststal al wèl nie hèbbe?

 

Van onze trouw aaf, Sjèf. Kunde nògaon…

Waarom vraogde dè?

 

Dan hak et tòch goed gezien.
Zon we dan onderhaand is gin nieuwe bildjes moete gon kôope? ’t Lèkt wèl dè Sint Joozef ‘nne steeds aawere kòp krèègt.

 

Hèdde oewen èège kòp in de spiegel al wèl is goed bekeeke?

Ik rèùl jou tòch ok nie in veur ‘nne vènt meej ‘nne jonge kòp...

Mar trouwes Sjèf, ik kan oe gerust stelle. Gij hoeft nie bang te zèèn. Zo oud wòrre as dieje kòp van jou d’r öt zie, doede gij tòch nôot…

Dègge bedankt zèèt dè witte Sjaan.
Wilde naa soms ok nòg hèbbe dè ik mèèrege  meej kèrst zôoas ieder jaor ’n lèkker dieneej  veur oe klaor maok?
‘nnen Bak meej zult meej wè brôod d’r bij. Dè kunde krèège as ge wilt. Naa goed?

 

Peej ès.

‘t Is gòdzijdaank ammòl nòg goed gekoome. Sjèf heej ’t òp êen òf aandere menier wir goed gemòkt meej hullie Sjaan. Ze kreeg irste kèrstdaag ’n goej dieneej meej friet èn vèèrekeshaos veurgeschooteld. De zult stao nòg in de èèskaast. En zôo heuret.

 

’n Schôone kèrstgedaachte dòcht ik zôo…

 

 

De betekenis van het woord ‘zult’. Een van de kop van het varken vervaardigd gerecht. Meestal enigszins zuur van smaak.

Ge kunt trouwes nèt zo goed zèllef ok òp internèt zuuke wè ’t betêekent…