CuBra

INHOUD JOS NAAIJKENS
HOME
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
 
 

Jos Naaijkens


Twee gedichten


 

‘t Begos meej ‘nne platte teevééj…

 

 Óns moeder had ‘nne aawe teevééj,

ge wit wel op zón smyrnaklêed.

Êene meej n dikke kont

èn ôok strôom vrat bij de vlêet.

 

Op ‘nne goeje dag viel ie èùt

en weg waar “d’n Bold en Bjoetieful”…

‘t waar effe wenne zôo rond vèèf

zonder soop en al dè spul.

 

“D’r is iets èèrgs naa gebeurd”

belde ze diejen aovond op.

“Ge zèèt toch nie gevalle?”,  zi ik.

“Nèè, meej d’n teevééj getob…”

 

“En naa meej zonder diejen Bold,

‘t Is toch wel ‘n krèùs…

Ge moet ‘t pozietief bekèèke:

rond vèève kan’k van hèùs…”

 

“’nne Nieuwe kôope”, zi’k metêen.

“Dè is toch gin bezwaor…”

“En rêeperêere is dè niks?

Hij staot er nog mar achttien jaor…”

 

Sanderendaogs wies ik nie wè’k zaag.

Êene meej zôn hêel plat schèèrm.

Stond te pronke op de kaast.

Naa was ze toch nie èèrm?

 

“nne Áfstaandsbediening ôok.

Die krèèder zôo mar bij…

Leuk spulgoedje vur de meense tèùs”,

zeej ze nogal blij.

 

De week d’r op ging’k wir ‘s langs.

Wè stond daor neffe de teevééj?

Dè kunde meschient nie gelêûve:

‘nne hêele nieuwe DVD.

 

En in de keuke moestis zien.

Daor hing ‘nne echte intercom.

Ge wit wel meej zôn hêel klèèn schèèrm.

In de keuke daor d’r hèllegdom.

 

 

 

-o-o-o-

 

 

 

Kèk hullie daor naa zitte…

 

Ze zaate daor te kèèke.

Ons Truus en d’rre meens.

’t Zaater óp nò jaore.

Zôo plotseling ineens.

 

Veul jaor al vur de klas.

Veul kiendjes ôot gezien.

Van grôot tot klèèn, dè witte.

Mar ’twaar naa goed nòdien.

 

’t Waare drukke daoge

dè afschèèd van d’r schôol.

Veul kwaamer op d’r aaf.

En dè waar hil frievôol.   

 

Ons Truus kwaam nò d’r afschèèd

èèrg afgelaoje tèùs.

D’n oto zakte deur.

’t Waar nèt ’n verhèùs.

 

Wèèrkskes van de kènder.

Gekreege vur ’t lèst.

Kòrtjes, bloeme en nog meer

en alles op z’n bèst.

 

Oôk Sjef waar tös gekoome.

Gewèèrkt tot ’t lèst.

Mar wel bij grôote kènder.

Tóch nimmer ôot gepèst.

 

Ze keeke zôo mekaar is aon.

“Wè zumme naa gòn doen…?

De twidde jeugd, ’t is zôo ver…

We zèn ècht meej pesjoen.”

 

Ze zaage al die graoniejums

daor op op de vensterbank.

“Daor krèède ons nie aachter.

Nog nie al zèmme krank…” 

 

Is lekker nòr muzejum.

De tèèd die vliegt mar om.

Gòn fietse en gòn waandele.

Al meej zôn fèèn tomtom.

 

Kèk hullie daor naa zitte

dè gao nie aaltij op.

 Kèk hullie daor naa bézig.

Dè lèkter beeter op…