CuBra

Onze paa waar in de jaore vèfteg wèèrkzaom bij AaBeej. In dieje tèèd en grôot bedrèèf meej mir dan duuzend meense. De dierèksie had et goed veur meej der pèrsenêel. Et ging er soosiejaol gezien goed òn toe.

Ieder jaor begien deezèmber wier der veur de kènder van de wèèrkneemers òp ene vrije woensdaagmiddaag en sinterklaossèssie gereegeld. Der waare aatij volòp kènder. In en grôote witte mòk kreede sjookolaodemèlk. Vèrder wierde getraktêerd òp krèntebrôod en speekelaos.

Vòl spanning keekter ieder jaor nò èùt. Mistal gingde nòr hèùs meej ene flinke zak snoepgoed, en taaj-taajpop èn en grôot kadoo.

Mar vur mèn, goed gelêûveg mènneke as ik waar, ging et daor begin jaore vèfteg mistal nie zôo rielèkskt òn toe.

Tusse de middag kwaam onze paa aatij nòr hèùs vur et wèèrm eete. Dus ok dieje woensdaag van de sinterklaosmiddaag. Rond hallef tweej ging ik aachter òp de fiets meej em meej nòr AaBeej. Mar daor òngekoome liet ie mèn in de steek. En maotschappelek wèèrkster hield mèn in de gaote. “Je vader moet op kantoor werken. Hij heeft het zó druk…”, wier dan gezeej. Wèllicht vuuldet al ònkoome…

Hil de middaag zaagde onze paa nie. Hij waar in gin vèld òf weeg te bekènne.

Dan zaate ammòl mar te wòchte tòt oe tòffel waor ge òn zaat òn de burt waar èn ge bij den hèllege wier geroepe. Dè afwòchte ging meej de nôodege spanning gepaord. Dieje Sint èn zen piete konde me fèètelek nie èècht bekôore. As et dan zo vèr waar ging ik meej knikkende knieje naor em toe. Intusse ammòl mar hoope dè ge gin veeg öt de pan zot krèège.

Wèl waar et wè mèèrkwòrdeg dè den hèllege zo veul oover mèn wies te vertèlle. Veul mir dan van aander kènder. Èn zen stèmgelèùd kwaam me èèrg bekènd veur.

Òp et ènd van de middaag kwaam ons paa dan wir te vurschèèn. Hij vroeg dan wè ik van de goed hèlleg man gekreege had. Nòdderhaand ginge we òp de fiets nòr hèùs.

Volges mèn hèddet al deur… Onze paa spulde in de jaore vèfteg bij AaBeej vur Sinterklaos. Dur zenen grôoten baord boezemde hij me òp en indirèkte wèèze bèst wèl schrik in.

Mar et is ammòl goed gekoome. Ik hèb er gin trauma van oovergehaawe. Èn immòl tèùs waar ie zôo wir afgekikt èn de nòrmaole paa.

(In het dialect van Tilburg)