CuBra

Op mèn wèèrk denk ik wel es dèk in mèn voljèère zit.

Ge hègget meschient al deur. Ik zèè schoolmister, ik stao vur de klas.

Veugeltjes van allerhaande sorte vliege d’r rond. Tis êen gekwèèk. Mar denk naa nie dèt bij mèn in de les ‘nne rotsooj is. Ze löstere best wel goed.

Zôo as dieje Sjaak. ‘n Goeje mènnekesvink. D’r zit ‘nne goeje slag op. In Bels gaotie meej alle prèèze slèèpe. Ge wit wel, bij dieje vinkewèdstrèèd zondagssmèèreges in Poppel, bij ons nèt over de grens. Binnekort zulder nog van heure…  

Sjaak is ál z’n klasgenôote de baos. Hij “vliegt” neffe z’n schoene van verwaondhèèd. Zôo hôog heetie ‘t in zunnen bol. Hij is zôo dominant dèttie bè de vrouwkesveugeltjes de kop kaol pikt.

Annelies en Marie-José, ‘n paor mozambieksèskes, kèèke de kat èùt d’n bôom. Tis wènter en dè is ginne tèèd om ‘t hof te maoke. In ‘t vurjaor gaon de hormóne wel wir d’r best doen. Trouwes om dieje Sjaak geve ze nie zôo veul. Ze wille gin bastaardkènder. ‘n Bastaardveugeltje maag dan wel goed zinge, mar hij is sewèèle nie om òn te zien. Hij is trouwes laoter ôok nie vruchtbaor zôdè ‘t nògeslacht nie vanèèges vèllig gesteld kan worre. Nèè, in ‘t vurjaor gaon ze wel op zuuk naor iemand van d’r èège sort.

En dan dè schôon koppeltje zebravinkskes… Die bisjes Dries en Vicky scharrele op ‘nne daag hil wè aaf. Onder de pauze kunde ze saome  op de radiejaoter vèène. Ze zèn d’r nie vanáf te slaon. Net twee torteldèùfkes. Mar ‘t zal swènters wel lekker wèèrm zèèn… Ik gelêûf alzelèève dè ze laoter nog ‘s gaon hokke ôok. Wij zônt vruuger nie in onze kòp gehòld hebbe, meej oe kont op ‘nne radiejaoter zitte. Toendertèèd metêen duzend strafregels schrèève waar der bij. Wòrschouwe din ze nie.

En as ik zôo de school afstrêûp kom ik hil wè tege. Soms krèèg ik wellis de nèèging om ‘n paor veugeltjes naor d’n opkôoper te brenge. Ze kletse te veul en zèn nie bij de les. Ge kunter ginne kaant meej èùt.       

Mar ‘t komt ôok veur dèk denk: ‘t zô sund zèèn om ze te vange, in ‘nne lôoper te doen en af te voere  t ‘Brengt wè geld op, mar dan heddet ôok gehad. Ge bent ze kwèèt en ge blèèft op 4 oktober meej dieredag meej oe snoepzaod zitte. Tis dekker gin koppènt van krèèg avvetoe van dè gedonderjaog…

Bij ons op school zit ôok ‘nne knòrriepiet. Hij heej ‘nne deftige naom: Matthijs. Z’n aawelui hadde ‘t wè hôog in derre bol. Wij zin vruuger gewoon Tèès. Tegesworrig wille ze hebbe dègge de kènder gin Jan of Piet mir noemt mar ge wit wel: Christiaan, Rutger, Priscilla en Amanda.

Mar goed, int vurjaor as Matthijs wè kèmpzaod krèègt, zingt ie z’n longe èùt z’n lèèf. t Ís ‘nne róóje knòrrie. Hij heej ôok rooj haor omdettie af en toe wè rooje kleurstof dur z’n aajvoer krèègt.  

Wel víer vrouwkes vliege dan aachter hum aon. Net ‘n háorem. Hij kan gin keus maoke, hij wit nie wietie moet vatte. ‘n Goej áliebie dògt ik zôo om ze mar allemaol en burt te geve… Hij komt goed òn z’n trekke. Zôo gezeed: hij komt niks tekort. Elk knòrriepupke heej nòzaote van hum. Ge kunt ze zôo kenne. Ze zèn allemòl oranje…     

Ge ziet ik zèè ‘nne échte veugeltjesboer. Tèùs lôop ik meej ‘nne blaawe stofjas aon en mistal heb ik ‘n dikke sigaor in m’nne trul. Mar daor kannik op school nie òn beginne. In mèn zondagsepak ben ik inkognietoo. Die jong op school moeste is weete…

(In het dialect van Tilburg)