> home
  
    > speciaal
  
    > auteurs
  
    > teksten
  
    > Brabants
  
    > audio

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Marjolein Hermes  <

Marjolein Hermes

column


 

 

 

 

Het leven is een zee
 

Mijn generatie afstudeerders past het Nederlands vaak toe als een Snoop Dogg met tien lijntjes sneeuw in z’n neus. We frotten en proppen alle woorden en letters zo snel mogelijk bij elkaar om het resultaat vervolgens aan te passen aan de apps, de e-mails, de facebookberichten en – grote zucht – de tweets. Het maakt verder niet uit dat er miljoenen jaren voor nodig waren om de menselijke spraak te ontwikkelen tot het genuanceerde en complexe systeem dat we nu kennen.

Onze generatie communiceert nog liever als leipe vogels op zo’n oldskool telefoondraad. De grammatica, spelling en interpunctie worden niet alleen genegeerd, maar krijgen de wind van voren. Ze worden gebitchslapt.
Wanneer de techniek ons in de steek laat en we kunnen een keer niet appen of tweeten, dan moeten we het zelfstandig oplossen en daadwerkelijk gaan práten. Alleen komt er dan verdomd weinig uit: “ehm”, “uh”, “weet je”, “ja toch”, “fok”, “leuk”, “zoiets”. Het lijkt net of we heel onze studententijd niet meer gedaan hebben dan droogneuken in de Harlem Shake of comazuipen bij après-skifeestjes.


Het is de toekomst, beste mensen. Wij zijn tenslotte allemaal zeer intelligente jongens en meisjes die software ontwikkelen, die codes kraken in onze slaap, die complexe videogames begrijpen, die cum laude afstuderen... maar we kunnen het woord ‘geslaagd’ niet eens spellen. Het is toch de nachtmerrie van iedere directeur om een net afgestudeerde aan te nemen die zo tegen zijn klanten praat: “Weet je”, “eh” “het zou gewoon, eh, goed zijn, om spullen te verkopen. Snap je. Zoals, je weet wel, reclame, enzo. Fokking cool. Enne, ja.”

We hebben allemaal vast een goed stel hersens en zijn zeker enorm onderlegd in wat we doen, maar dat we in ieder geval probéren om ons het woordenboek te herinneren, de zinnen iets langer te maken dan een korte kreun en de Google translate wat vaker uit te zetten. Missers als ‘...hij gelooft in reïncanarie’ en ‘u bent de enigste die polshoogte gaat nemen’ zijn echt 2012! Pff, hmpf, zucht en kreun. Het leven is een zee.
(Google translate van: Life's a bitch).