> home
  
    > speciaal
  
    > auteurs
  
    > teksten
  
    > Brabants
  
    > audio

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Marjolein Hermes  <

Marjolein Hermes

column


 

 

 

 

Hardlopers zijn doodlopers
 

 

Een slechte houding, continue kijken alsof je moet poepen, inademen van autogassen langs de kant van de weg en een aanslag op je gewrichten: joggen. Het zou verboden moeten worden. Wij mensen zijn niet gemaakt om te sporten. Als dit iets ‘natuurlijks’ zou zijn, dan zouden dieren het ook wel doen. Heb je ooit een kikker met een Nordic walking-stok in zijn hand gezien? Of een vogel zien lopen in de lucht? Nee. Mensen lopen, vogels vliegen en kikkers springen. Joggen is tarten van Moeder natuur. Het is dus onnatuurlijk en al zeker niet gezond.

Het merendeel van de sporters heeft vaker wél blessures dan niet en er is nog nooit bewezen dat je langer leeft als je sport. Mensen sterven zelfs eerder door het sporten, aangezien de kans op een hartaanval groter is als je sport dan wanneer je op de bank zit met een kopje groene thee.

Mensen houden zichzelf voor de gek als ze zeggen dat er vooral met sporten een bepaald stofje in de hersenen wordt aangemaakt dat zorgt voor een lekker gevoel. Opiaat of endorfine. Ik heb een veel beter idee. In plaats van dat gehijg, gepuf en de lichamelijke vernedering ga je naar het gezelligste café op de hoek, je vraagt of ze je favoriete nummers draaien en voilà: endorfine te over, geen kans op blessures en je hebt de avond van je leven.

Een gezonde geest in een gezond lichaam? Wat een onzin. Dan zouden alle mindervaliden nooit gelukkig zijn. “Och, wat naar. U mist een been? Dan moet u wel heel ongelukkig zijn!” Totale discriminatie en bangmakerij.

Dat bewegen niet goed is, hoor je mij niet zeggen. Dansen op festivals, spontaan een huppel als je goed nieuws hebt gekregen, rennen naar de brievenbus voordat de post al weg is of de Kamasutra doornemen met je partner. Heel goed! Bewegen is iets menselijks en zal dus op een natuurlijke manier moeten gaan. Maar jezelf dwingen om te gaan rennen? Jezelf wijs maken dat jíj de top wel kunt bereiken, terwijl maar één op de tienduizend sporters dat daadwerkelijk lukt? Neen. Ik houd me netjes aan de Midas Dekkers-theorie die pleit voor de plaatsvervangende sport: op de bank met een glas water kijkend naar de bezwete mannenlijven tijdens voetbal- of zwemwedstrijden. Héél natuurlijk, geen kans op blessures en endorfine genoeg!