Kakkerlakken zijn nog minder hardnekkig. En ondanks de crisis proberen ze me nog steeds van alles aan te smeren. Waar ze het lef vandaan halen weet ik niet, die telefonische verkopers. Als ze bellen dan speelt de beleefdheid me vaak parten. Achter de computer lukt het me nog wel om het scherm te sluiten, maar aan de telefoon…

‘Spreek ik met mevrouw Hermes?’
‘Ja.’
‘Graag wil ik u wat vragen stellen over uw pensioen. Er is uit recent onderzoek gebleken dat veel mensen te weinig pensioen opbouwen.’
‘Ik ben niet geïnteresseerd.’
‘Maar mag ik vragen waarom niet?’
‘Omdat ik het al goed geregeld heb.’
‘Ik kan u een gratis check aanbieden, mevrouw.’
‘Dat kan, maar ik heb geen interesse.’
‘Het kost bijna geen tijd, mevrouw Hermes. En zo weet u zeker dat u…’
‘Gisteren heb ik een mooie gele fiets op Marktplaats te koop gezet. Heeft u daar interesse in?’

En toen was het stil aan de overkant. Verwarring scheppen, mooi. Toch zegt hij ‘nee’. Ik voel enige twijfel en besluit niet op te geven.

 

‘Maar meneer, waarom dan niet?’

 

De irritante ‘kakkerlak’ verbreekt zo snel als hij kan de verbinding. Bijna, bijna had ik beet.
Aan de eerstvolgende commerciële beller vraag ik of hij mijn zwarte bank wil kopen. En ik heb vast nog véél meer dingen in de aanbieding.