De zigeuners kwame op de Reeshofdèèk

As wij onze wekelijkse bôdschappe doen, dan zit er bij den ingang van den Emteej mistal ene meens op enen accordeon te speule. Volges mèn ist ‘ne Zigeuner, zonnen echte meej ‘ne zwarte haorbos èn ene flinke snor. Mar en paor weke trug toen was er òk en jong vrouwke in z’n buurt, die zaat op den braandtrap van ene winkel nost de parkeerplòts enen appel op te eete.

En toen ik dè zaag moes ik denken òn vruuger op de Reeshofdèèk.

‘T zal in ‘t begin van de jaore 70 zèn gewist, in de tèèd dè wij daor ons bedrèèf hadden meej kiepen èn kalfkes.

In dieje tèèd was er en groep zigeuners nêergestreke langs den Dongese weg, in de buurt van den IFF.

Daor in de omgeving han veul meense laast van die lui, omdèsse geregeld op strèùptocht ginge in hèùze èn winkels om òn de kost te kome.

‘T werd zô èèrg dè de geminte besloot om die meense geld te geeve, zô dèsse ‘t èèn èn aander kosse kôope.

En volges mèn hebbe ze die meense òk de weg geweze onze richting èùt. OP ene goeien dag kwaam er ene grôoten auto de plòts opgereeje, waor alle deure tegelèèk van ope ginge, èn daor kwaame vier manne, twee vrouwe en en stel kènder èùt. Die vrouwe schôote metèèn bij ons de moestèùn in waor aarbei en bôone groeide die ze metêen begonne te plukke.De manne riepe konstant bèèè en kaokelden as kiepe en liete meej gebaore weete dèt om te eete was. Der was gin man bij die ons verstond en wij hullie ók nie. We han de grôotste moeite om die vrouwe en kènder èùt de tèùn te krèège.

Omdètter net en koppel kiepe was gerömd vur de slacht, èn er nog zon 20 stks waare blèève zitte wou mènne man daor wel wè van verkôope, Mar toen hij ‘t hok inging om ze te vange, zaate die manne der ók in om te helpe. En toen kwaam êen van die vrouwe nor mèn toe meej ene dichtge knupte zaddoek, daor had ze dus geld in zitte. Ze mokte mèn dèùdelijk dèk moes vatte wèsse vur die kiepe moes betaole.

Mar ze blêeve wel bèèè roepe en ze weeze daorbij nor de schaope van mènne schôonpapa die in de waaj liepe nost ons hèùs Mènne meens is toen meej hil die groep nor z’ne Pa gegaon en die heej ten lèste ‘n schaop verkocht

We waare blij toen ze dè schaop meej bij elkaar gebonde pôote aachter in diejen auto han gedaon èn iederêen wir was ingestapt. Mar ze han nog ginne meter gereeje, of dè schaop begon te blaote èn te spartele èn jaowel, die aachterklep vlôog ope en dè bisje der èùt. Nou net zô snel as dè schaop, was hil de groep meense wir èùt den auto èn meej z’n alle aachter dè bisje aon. Mar èùteindelijk waare ze dan toch vertrokke

Wij dochte dè we ‘t daormeej gehad han, mar de volgenden dag toen ik as irste was opgestaon èn nor bèùte keek, zaat er op den bloembak nost de vurdeur dè vrouwke meej en klèèn mèske bij der èn meej diejen zaddoek meej geld, èn ze wilde meer kiepe kôope begreep ik . Toen blêek dèsse wel in ‘n moeilijk Belgie’s tòltje der èège verstaonbaor kon maoke.

Omdè ik op m’ne lozzie wêes dèt zò vruug was, mokte zij mèn dèùdelek dèsse vur 12 uur die kiepe nog moes slachte en klormaoke vur hil de femilie.

En zô kwaam ze die week nog ‘e paor keer terug. Mar ze belde nie aon, èn blêef gewoon wochte tot ik bèùte kwaam. Dè was toch en hêel end lôope vur die vrouw, van den Dongese weg nor de Reeshofdèèk.

En wè me aaltij is bijgebleve, dè is hoe ze elke keer merci madam zeej, èn hoe ze de lèste keer dèsse gewist is ‘t volgende prebeerde te zegge,’’iek wes oe un choede kesondkeid’’,èn ik kon zien dèsset mènde.

In de kraant laaze we dè de geminte meej die meense had afgesproke dèsse geld krêege as ze nao die week wir vertrokke.

Ge kunt wè meejmaoke war. Nel Timmermans.