> home
  
    > speciaal
  
    > auteurs
  
    > teksten
  
    > Brabants
  
    > audio

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

  

 

René Haans   <

 

René Haans

Brief aan Doeschka Meijsing


 

 

 

Tilburg, november 2008 
 

Beste Doeschka of toch Douschka, misschien zelfs lieve Doeschka, 
 

Ik begin met jou proficiat te wensen met het behalen van de AKO literatuurprijs 2008. Jouw roman “Over de liefde” werd geprezen als hard en scherp, maar ook liefdevol en spannend en geraffineerd.

Een tweede proficiat is op zijn plaats met het behalen van de F. Bordewijk prijs 2008 op 12 november. Ook voor wie niet van autobiografisch proza houdt, is dit meesterstuk een even hartveroverende als hartverscheurende roman.

 

Niet dat ik je boek gelezen heb, maar recensenten geven dit zo aan.

Ik ben blij voor jou. Het is opnieuw een bekroning op je werk na de Multatuliprijs in 1981 voor je boek: “Tijger, tijger!” Je boek “100% chemie” kreeg een prijs voor de beste literaire zin in 2003.

Wie had dat in de zomer van 1957, of misschien was het 1958, kunnen denken.

Jij was op vakantie in Vught toen ik jou ontmoette. Mijn schoolvriend Hans had tegen mij gezegd dat er logees kwamen. Twee meisjes van onze leeftijd, een nichtje en haar vriendin, zouden veertien dagen in Vught doorbrengen. We ontmoetten elkaar op “de speelweide”, een groot groen veld omzoomt met struiken aan drie kanten en aan de andere zijde huizen. Je kon er van alles doen, als je zelf de spullen maar meebracht. Als ik mij goed herinner was onze favoriete bezigheid verstoppertje spelen, maar we hebben ook wat afgepraat.

 

Ik was verliefd op die knappe meid, slank, groot en met prachtig zwart haar. Of het wederzijds was weet ik eigenlijk niet, je vond al die aandacht leuk en je kwam iedere dag weer terug.

Met mijn ouders was ik naar de operettefilm “Schön ist die Welt” met Rudolf Schock en Renate Holm, geweest. Ik zong voor jou schön ist die Welt.

Of de wereld voor jou altijd even mooi geweest is, waag ik te betwijfelen.

Ik heb je niet gevolgd in je carrière. Na twee mooie zomers kwam er weliswaar, niet uitgesproken, een einde aan onze vriendschap. De brieven vergeelden en als er al een bijkwam dan miste hij de warmte van de zomer.

 

Zo nu en dan kwam je weer in beeld. De eerste keer voor mij, twintig jaar later, met je boek “De kat achterna”. Het boek staat eenzaam tussen vele andere schrijvers, onuitgelezen. Ik dacht, toen ik niet door je boek heen kwam: “het zou toch niets tussen ons geworden zijn want we spreken niet de zelfde taal.” Om over de verschillende geaardheid maar te zwijgen. Niet dat het mij iets uitmaakt want vrienden hadden we zeker kunnen blijven. Zo nu en dan kwam je in beeld. Ik leed met je mee of het maakte me blij als ik zag dat je straalde.

 

Ik moet zeggen dat laatste zag ik zelden.

Op de avond van de uitreiking van de AKO prijs zag ik je op de TV. Jij was de eerste die ik zag en toen pas had ik in de gaten dat het om de AKO prijs ging en dat jij wel eens de gelukkige zou kunnen zijn.

De AKO prijs 2008 gaat naar……. Doeschka Meijsing met haar boek:“Over de liefde”.

Ik zag bij jou verbazing. Je geloofde het zelf niet. Met een glas wijn in je hand liep je, even het evenwicht zoekend, naar voren. Geen uitbundigheid. Met soms een glimlach om je mond liet je de lofzang over je heen komen. Waar is dat meisje uit 1957 gebleven?

Ik zal een nieuwe poging wagen en daarmee de eenzaamheid van “De Kat achterna” doorbreken.

 

René Haans.