|
|
|
poëzie
een groepsfoto
die op de hoeken staan houden lef bijeen beschermen als een muur durf, branie, bazigheid ze houden dwepend met de middenmoot schuin leunend als een stormram de eenheid overeind
die op de hoeken staan hun ene arm ingehaakt hunkeren nog steeds naar rollen van die in het midden staan de getapten en de durfals de fier gekamde hanen van wie de echo’s kraaien
die op de hoeken staan gedwee als slaafse honden aan eenzaamheid gewend houden altijd afstand van gemeten waardigheid want rijk, voornaam en heel belangrijk scharen zich in het middelpunt
|