samen ons
ik
wil je raken ook al
sluiten je ogen zich
wringt je lichaam zich door een nauwe spelonk
en
danst in een onderaardse kerker
ik
kruip door alle doorgangen
en
zoek je
ik
kom niet terug zonder ons
je
kijkt in spiegels
je
lacht je eigen beeld tegemoet
vertelt verhalen die ik horen moet
ik
wil me in jouw ogen verdrinken
maar je blik glijdt langs me heen
als stromend water
ons opdreggen onmogelijk
jouw vragen, mijn antwoorden
repeteren zich ontelbaar in
mijn antwoorden en jouw vragen
als een echospel in een diepe put
je
haakt je vast in tijden en patronen
geijkt als maten en gewichten
jij en ik zijn ons en wennen wel