|
|
|
poëzie
thuis is uit
klam het zweet trillingen in zijn handen op de drempel van het huis schouwt hij de hemel van de dag
het huis is ijzig koud teruggekaatste woorden bedekken als sintels de as van opgebrande tederheid
zijn terugkeer en verlaten verhullen het dorre vechten van sussend afstand nemen kappen en overbruggen
op de drempel bezweert hij zijn vertrek voorgoed bij terugkeer raapt hij gedoofde sintels uit de as
|