Prefessor in de bóne
Kieze is alted zo lastig. Pas nog ston
ik in de friettent en docht: “Wa zal ik toch is vatte? ’n Frietje
met, spesjaal of mè seteej? Of toch mar mè stoofvlis, joppiesaus, of
doek unne keer mè sjampionsaus? Hoe meer ik erover denk, hoe
lastiger ’t wurt.
Dè hebbik nou aalt mè kieze. En ik moet
alted zo veul kieze. D’n inne keer bevurbild vùr de geminteroad of
’t wòtterskap. D’n andere keer vùr de twidde kamer of ’t Eurepees
parlement. Ollemol eve lastig.
Overal wor ik kom wor ik gedwonge ùm
keuzes te make, en soms dan weet ik ’t gewoon nie. Pas nog kreeg ik
van iemes ’n ie-meel. Bè ’t bericht ston ’n tillefoonnummer. Ik wis
nie wè ik moes doen. Moes ik nou trug ie-meele of belle?
Es ik ’n bietje gezond wil eete, dan
moet ik uure in de winkel wikke en wege ùm de goeie keuze te make.
Op ’t één preduct sti detter ijzer in zit, en dè is dan goewd vùr
vanalles. Mar dan bennik bang dè’k van binne go roeste. Tja ik kan
toch sleecht unne pot menie leegdrinke.
Mar ’n aander pùtje hi op ’t etieket
stòn: antioxidant. Misschien dè zowiets hellept?
’t Aander hi ‘omega-3’. Mar ik heb gin
idee wè dè is. Dus dan begin ik liever mè ‘omega 1’, in plots van
meej òn ‘3’ te beginne. ’t Één is goewd vùr m’n bloeddruk, en ’t
aander vùr de stoelgang. Bei doen ze dus iets òn d’n ‘druk’.
’t Eén is mager, ’n aander ‘lajt’;
ollemol hebbe ze wel iets. Nerges vèin ik ’n predukt mè ’t opskrift
‘nermaal’.
Ik heb òk ojt is geleerd detter overal
unnen tegenhanger van is, wittewel net ès jin en jang. Ester iets
lajt is, dan moeter ôk iets ‘hèvie’ tegenover stòn ùm ’t evenwicht
te bewoare.
Bovendien klopt ’t één soms nie mè ’t
aander. Halfvol bevurbild, mar gè betòlt wel gewoon vùr 100%.
Kalerie- of vet èrm, hi niks te make mè oew budget. Des toch arig
wanne, want èster minder in zit, moette toch autematies minder
betoale.
Mar mè al die keuzes weet ik ’t
tiggeworrig nie mèr. Uure stò ik te dubbe in de winkel. Vat ik iets
mè minder kalerieje of iets mè meer vietamiene. Iets mè minder
suiker of iets mè extra vruchtvlis. Iets mè minder vet of toch mar
liever iets mè enkelvoudig of meervoudig verzadigde of onverzadigde
vetzure. Gè moet er vùr dùrgeleerd hebbe ùm fesoenluk te kunne eete.
